Mexico, 18 januari 2006

Hallo allemaal,

Hier een update van onze reis naar Holbox. Hoe lang van te voren wisten we dat we gingen en hoe laat kun je dingen dan klaar hebben? Tja voor mij (en degene die mijn kennen een weet) en voor Sjoerd een 'verrassing' zullen we maar zeggen. Maar goed, afgesproken dat wij zondag om 10 uur weg zouden rijden en dat is 10.03 geworden, een record dacht ik zo maar eens...Door de vader van Sjoerd keurig afgeleverd op Schiphol en daar stonden we dan met een splinternieuwe queverbag, (daar kan héél veel in), een kitebag en 2 rugzakjes. Voor 2 maanden zeker niet te veel als je ziet dat we 2 boards, 3 kites en 2 harnassen bij ons hebben. Marieke was op het vliegveld om uit te zwaaien, supercool en heel errug lief, moest ze toch vroeg voor op! Inchecken.... Hmmmm, de queverbag is te zwaar, alles moet overgepakt worden. Zitten we op onze knieen staan daar ineens Angelique en Wilma, wat een verrassing, ook zij wilden met eigen ogen zien dat wij het land gingen verlaten HAHA. Na vanalles 3x overgepakt te hebben snel door de douane, want zoveel tijd was er niet meer over, WAT RAAR! Staan we in de rij om in te checken krijg ik een belletje dat ik de agenda van mijn dochter bij me heb, das onhandig, die had ik speciaal meegenomen naar Schiphol omdat zij hem van huis vergeten was mee te nemen, tja, moeder zo dochter. Om een lang verhaaal kort te maken, die heb ik dus hier nog steeds (in Mexico dan....) De douane, weet je hoe streng die is als je naar Amerika vliegt? Heel streng dus. Staan we daarom allerlei vragen te beantwoorden zoals wie heeft de tas ingepakt, heb je iets van iemand aangenomen en zo.. Sta ik met een zojuist gekregen tas met kadootjes van Angelique en Wilma in de hand. Staat mooi groot op "Rita's expedition" en "Rita's adventure"... heeft die beste man naturlijk geen boodschap aan. Voor hetzelfde geld gekregen van een islamiet met een op afstand bedienbare bom. Ook dit is goed gekomen maar ik had het best ff warm.... De vliegreis is hartstikke goed verlopen, ook de taxibus naar het hotel in Philadelphia stond klaar. Nadat wij in een een of ander 24uurs 'restaurant' pittige mozarellavingers genuttigd hadden zijn we om ong 10 uur (ned tijd) gaan pitten.De volgende dag om 4 uur (mexiaanse tijd) opgestaan: op naar het vliegveld. Even oponthoud (uurtje) vanwege een technisch mankement, maar fijn dat ze erachter kwamen toen het toestel nog op de grond stond!!! In Cancun geland en met een taxibusje, 3,5 uur over hobbels en bobbels naar de haven, helaas de boot gemist, weer een uurtje wachten, maar ach wat maakt dat ook allemaal uit, de zon scheen en ik had mijn lief naast me!!! Op de boot naar ons paradijs... Het water was niet zo blauw als op de foto's( er was noorderwind), maar tjee wat is het hier mooi! Helaas heeft orkaan Wilma behoorlijke schade aangericht en dat is nu nog goed te zien. Ons hotel Las Tortugas ligt er prachtig bij, keiwit zandstrand en mooie palmboompjes met hangmatten ertussen. Vandaag rouwens wel mooi blauw water gezien en dat maakt het allemaal zoooooooo verschrikkelijk mooi. Het ontbijt is hier heerlijk met tropisch vers fruit, jammie!!! Gisternavond trouwens een heerlijke pizza gegeten, weet niet of ik het me verbeeld dat alles zo goed smaakt of ben ik nu al vet relaxed? Vandaag voor het eerst met de boot weg om te gaan KNALLEN, Sjoerd dan hoor, want voor mij waaide het veel te hard. Sjoerd heeft zijn hart op kunnen halen (2o knopen gemiddels, dit ff voor de kenners), hij was na eenviertal sessies eindelijk een b'tje uitgeraast, HAHA. Het is een supermooie dag geweest, denk zo ongeveer 35 graden, maar er was een heerlijke wind. (Op het moment dat ik dit zit te tikken hoor ik geluidjes van een waarschijnlijk niet zo lekkere wind.. Sjoerd bedankt, HAHA). Gevolg van het lekker weer is een ietwat rode neus en appelwangen...mooi man, NOT! Aan het eind van de middag plotseling noodweer, het regende dat het goot, zo frist het hier lekker op en heb ik tijd voor een mail! Tis hier gezellig, er zitten genoeg andere kiters die ook kicken als het waait. Leuk om Mike en Brenda weer te zien na een lange tijd. Nou, voorlopig vervelen we ons hier nog geen moment. De 4 dikke boeken die mee zijn hoop ik overigens wel uit te krijgen. Heerlijk is het hier, nix hoeft, alles mag. Kiten als het kan en anders is de beachbal er altijd nog. Ook de hardloopschoenen zijn mee, maar of ik hier veel zal lopen? weet ik nog niet...

Nou toedeledokie allemaal,
Greetinx,
Sjoerd en Rita