sjoerd en rita als toeristen...

Jawel, zoals voorgenomen zijn we de toerist uit gaan hangen, tis er dan toch echt van gekomen na al die jaren dat we in Aruba zijn. Mega cultureel wat we gedaan hebben, ahum... Het was dan ook onze eerste echt rustige dag qua wind, dus volop onze kans gegrepen.We hebben een jeep (Wrangler 4x4) gehuurd, hartstikke leuk, en ook Lola en Maestro hebben hiervan genoten.

Maestro ging lekker relaxed achtering liggen en Lola dacht: al ik nix zeg, ziet niemand dat ik voorin zit....


Allereerst zijn we naar Casibari gesjeest, lekker scheuren met de 4x4, heeft toch net ff iets meer vermogen dan onze werkelijk fantastisch Chevrolet Aveo, HAHAHA

Casibari Rock Formations, oftewel de Casibari Keien...
Deze enorme keien lijken uit het niets op te doemen in de zanderige, vlakke omgeving ten noorden van Hooiberg. Ze wegen wel een paar ton en zijn grillig gevormd. Je kunt tussen de keien door wandelen op speciaal aangelegde paden en zo genieten van prachtige vergezichten over Aruba, maar ook naar hartelust klauteren op deze kolossen is leuk! De dogs hebben zich kostelijk vermaakt, allerlei klimuitdagingen en vooral schrik als Lola geen gevaar zag, ALLES was weer interessant en nodigde uit tot klimmen... Maestro bewaard meer overzicht en rust..

Daarna doorgereden naar de Bushiribana goudmijn
Tussen 1400 en 1500 kwamen veel gelukzoekers naar Aruba, op zoek naar goud en rijkdom. Er bestaat een legende, waarin wordt gesproken over het eiland ‘Oro Ruba’, het rode goud. Was het Aruba waar iedereen naar op zoek was...?

De ruïnes van de verlaten Bushiribana goudmijn bevinden zich aan de noordkust, halverwege het eiland. In 1824 werd op Aruba goud ontdekt. De goudmijnen van Bushiribana voorzagen in de vraag naar goud op Aruba in de negentiende eeuw. De goudindustrie was goed voor meer dan 3 miljoen pond goud. Tja, dat hebben wij niet meegemaakt en mogen nu genieten van de ruïnes, een waar klimfestijn voor onze geliefde viervoeters.

Daarna nog naar de natural bridge, deze was echter ingestort hahaha, wel jammer van het natuurmonument, maar er was nog wel de baby-bridge. Hier hebben we onder het genot van een versnaparing, jawel: een lekker ijsje rondgewandeld. De honden begonnen toen ook wel wat moe te worden.

Ondertussen was het zonnetje al aardig gaan branden en begonnen onze magen te knorren, ff naar huis voor een lichte lunch, de honden konden aan hun siësta beginnen en wij gingen onze toeristische trip met goede zin vervolgen richting het
Arikok Nationaal Park.

Dit 34 km² grote natuurpark is in 1972 gesticht. Het ligt in het zuidoosten rond de twee hoogste heuvels, de Jamanota (189 m) en naamgever Arikok (188 m), van het eiland. In dit aantrekkelijke natuurpark krijg je een goede indruk van de Arubaanse flora en fauna. In het park zijn enkele onverharde wegen waar je met de auto (4x4) op kunt rijden en er zijn diverse wandelroutes uitgezet. Ook is er op het terrein een authentiek lemen cunucu-huisje met bijbehorende varkens- en geitenkoraal herbouwd. zo krijg je een goede indruk hoe de Arubanen in de 19de eeuw woonden en leefden. Verder zijn op diverse plekken in het park eeuwenoude Indiaanse rotstekeningen te zien.

Wij kozen om allereerst Cunucu Arikok te bekijken, dat leek ons superleuk. Vlakbij de westelijk parkingang ligt dit omheinde, 11 ha !!!! grote wandelgebied. (wisten wij veel).

Langs de keurig onderhouden wandelpaden staan bij de diverse bomen en planten informatieve naambordjes, dit vonden wij in het begin nog wel amusant, afijn: Nietsvermoedend zijn wij aan de wandeling begonnen. Degene die Sjoerd kennen weten wel dat hij niet voor wandelen gemaakt is (behalve met de honden) dus na een tijdje wilde hij al terug, ik wilde toch graag het "rondje" wel afmaken. Het landschap wordt hier in grote mate bepaald door grote grijze tonalietkeien en hoge Kadushi zuilcactussen, niet erg inspirerend en omdat de zon meer dan aanwezig was begon de tred van Sjoerd steeds sneller te worden en zijn schouders steeds lager te hangen, maar goed: ons doorzettingsvermogen zou worden beloond (dachten wij) Badend in het zweet aangekomen bij het cunucuhuisje bleek het één grote aanfluiting... hadden we dàt geweten.. achteraf waren we ook nog maar pas op de helft en de flora ziet er eigenlijk echt niet zo spectaculair uit en fauna hebben we al helemaalniet gezien... gevalletje FOUTJE: BEDANKT..

Wat waren we blij toen we onze Jeep weer zagen, snel ff een cola-infuus aangelegd en we konden weer door... op naar de Natural pool, zin in!

De Natural Pool of 'conchi’ genaamd "Cura di Tortuga" is een geheim, een verborgen zwembad aan de noordkust, omgeven door rotsen en daardoor de ideale locatie voor een moment van totale ontspanning. De Natural Pool ligt in een van de meest ruige landschappen van Aruba, waardoor je jezelf een echte ontdekkingsreiziger voelt wanneer je er naar toe rijdt. De 4x4 was echt onontbeerlijk, wat zijn we door elkaar geschut, knap staaltje stuurkunst van Sjoerd! Het was fantastisch om de pool te zien van bovenaf, niet groot maar toch een kleine oase en een welkome verfrissing na onze "barre" cunucu-ervaring. We hebben er heerlijk gezwommen, superleuk en romantisch!!!!

Daarna naar via een prachtige kustlijn doorgereden, overal zie je mooie witte stranden met plekjes om te zwemmen, maar er wordt ook gewaarschuwd:
Het water staat hier kennelijk "onder stroom", das best gevaarlijk, HAHAHA!!

En toen: Op naar de Guadirikiri Grotten!

De grotten van Guadirikiri zijn gemakkelijk toegankelijk. Het grotten stelsel bestaat uit twee ruime kamers, die door openingen in het dak worden verlicht. De hoogte varieert van 3 tot 7 meter. De totale lengte beloopt zo'n 150 meter. Ruim één kilometer ten zuiden van Guadirikiri ligt de (onderaardse) Tunnel of Love... De wandeling van spelonk naar open plek was vet spannend, je zag bijna nix, altijd leuk als iemand dan ineens boeoeoeoeh roept :)

En ja, toen waren we Arikok National Park wel zo'n beetje uit. Helaas was de Fonteingrot al dicht, maar we zijn lekker doorgereden naar het Anker, hèt herkenningspunt voordat we linksaf slaan naar Boca Grandi, onze favoriete kitespot. Daar zien we altijd drommen toeristen foto's nemen en erop klimmen, vinden we normaal gesproken nogal dom, maar kijk nu eens: ja, je bent toerist voor een dag of niet, HAHAHAHA!

En last but not least hebben we de Lourdes Grot bezocht.

Aruba is overwegend katholiek. Dit is goed te zien aan het grote aantal katholieke kerken op het eiland. Een van de mooiste religieuze plekjes is de Lourdes grot, in Seroe Preto- San Nicolas. De Lourdes grot is gebouwd in 1958 onder leiding van priester Erkamp. Het beeld van Maria (700 kilo) staat prachtig in de grot. Ieder jaar op 11 februari wordt er een processie gehouden vanuit de St. Theresita kerk in San Nicolas naar de grot, waar dan een mis wordt opgedragen. Het is een mooie serene vertoning zo in de rotswand, je wordt er toch een beetje stil van...

En met dit mooie beeld op het netvlies hebben we werkelijk een super-toeristen dag gehad: àlles zat er in: genieten, verbazen, verbijsteren, spanning, romantiek en vooral veel, heel veel lol samen! En morgen???? gewoon weer lekker kiten, yeaaaaah!

Victoria porfin!!!!!!!!! (Eindelijk succes...)

Jaaaaaahhhhh, joeoeoheoeoeoe!! I love Arubaaaaaaaaaaaaaaaah!!!
Na vele crashes, achter m'n kite aan gesleurd worden, over m'n board getrokken worden is het dan toch gelukt: wat ben ik trots: Antonides kan kiteloopen (springen mét een kiteloop!)

Ook al waren de eerste loops 'sissie-loops', de basis is er! Yessss!!! Ik denk dat ik ze nooit kei- en keihoog ga doen, maar ik kan het nu dus wel, wat een fantastisch gevoel, en elke keer blijft het spannend. De adrenaline giert door m'n lijf, nu inzetten die sprong, nu inzetten die loop, en dan ook nog goed landen, pffff, en àls het dan lukt: VICTORIE!!!! en ontlading, wat een SUPER-gevoel. Kan je maar zo helemaal happy van worden. 'Ter inspiratie' 'looped' Sjoerd mij ondertussen het snot voor de ogen, waar ik ook ga, vanuit elke ooghoek zie ik hem gaan, hoge loops, backroll-kiteloops, downloops... Dusssssss, ik kan mn lol nog op met oefenen. Over oefenen gesproken: Sjoerd mag er nog een schepje bovenop doen voor de handle pass(ff kietelen, HAHA, het is en move die ik waarschijnlijk nooit zal beheersen)

Ik wil de basis nu meer en meer goed leggen, en nu ik verder wil uitbouwen wordt de wind minder... Balen, maar ja, dan is er tijd voor andere dingen. Met het skim board toe-side varen en keren. Op dit board varen we naked (neeeheee, niet naakt, maar zonder voet-straps, haha) met een flinke golf of windvlaag vraagt dit nog meer stuurkunst van benen, rug en armen. Ook superleuk. We hebben tot nu toe ongeveer evenveel met 7/8 als onze 9/10 gevaren, super gewoon. De komende dagen is de voorspelling minder goed, dus met onze 12 meters, hier valt dus ook nog genoeg te leren! Vandaag een goed bochtje gemaakt met skim board, lijkt eenvoudig, maar oooow, ook hierbij genoeg er naast gelegen, dus ook hier progressie. Ik heb de nieuwe vegas 2012 12 mtr van Sjoerd mogen testen, wat een megalekkere kite is dat zeg, daar vaart die van mij (Vegas 2009 12 mtr)een stuk zwaarder bij. Hmmm, beetje jaloers en volgens jaar maar ff snuffelen voor vervanging.


en wat is er dan lekkerder dan 's avonds bij ondergaande zon ff verse kokosmelk uit een kokosnoot te drinken. Gekocht bij een mannetje aan de weg. Hij had een enorm kapmes bij zich en ramde in één keer de kop er af, (dus uitkijken wat je tegen zo'n mannetje zegt: niet makkelijk voor een flapuit) dus mondje dicht, rietje erin 'et voilà' lekkerrrrr!

Deze week nog op bezoek geweest bij Fernando en Helena (in Noord), zij hebben een babymeisje van 4 maanden Nea, gezellig huis, leuke mensen, (hebben kiteschool Xtremewinds). Zo zie je in een jaar kan er veel gebeuren! Gisteren ook bij Arnold en zijn familie thee gedronken (in Paradera), superhartlijk, lekkere verse mangosmoothie gekregen en hij had allemaal soort van sushi hapjes, heel leuk. Anton is bezig dichtbij de kitespot Boca een appartementencomplex neer te zetten gericht op kiters. We zijn al een paar keer wezen kijken, en zijn er benieuwd naar het resultaat.

Én we hebben natuurlijk nog weer een leuk filmpje gepakt, in Amerika nu al een kaskraker las ik, en terecht vinden wij. We hebben 'The Hunger Games' gezien. Spanning,sensatie, beetje vreemd maar mooi gemaakt. Sjoerd stilt hier alvast zijn eigen "hunger', met een tenderloine schotel, veel, heel veel knoflook, gebakken vlees, ui en friet, voorzien van een mega coca)


ooowja, op 18 maart is het hier altijd vlaggetjesdag, een soort koninginnedag. dan wordt de onafhankelijkheid gevierd. Iedereen heeft vlaggetjes in de kleuren van aruba, op huizen, auto's, t-shirts, sieraden, heel feestelijk. Ik heb een bandana gekocht en we hadden twee vlaggetjes op de auto. Die moesten geklemd worden tussen de ramen en er zat ook nog een plakketje bij. Sjoerd heeft dit netjes vastgemaakt en op weg naar de kitespot het raam op een kiertje voor the dogs. Vliegt er meteen één vlaggetjes af, helaas, die werd door een arubaanse chauffeur moeiteloos gekilled, nu hebben we er één en rijden daar de hele tijd mee rond, hartstikke leuk. Ook het parlementsgebouw was in de kleuren van de vlag, blauw, geel en rood: op de panoramafoto een beetje te zien.

stukje geschiedenis:
Op 18 maart viert Aruba, sinds 1976, haar nationale feestdag “Dia di Himno y Bandera” (dag van Vlag en Volkslied), hiermee zijn twee symbolen van Aruba’s soevereiniteit en onafhankelijkheid verenigend.

In april 1978, met de ondertekening van het “Protocol van W’stad” werden Aruba’s Zelfbeschikkingsrecht en Onafhankelijkheid en ook van de andere eilanden officieel erkend. Dit leidde tot de Rondetafelconferentie in 1981, waar Aruba in een eindnota haar datum voor onafhankelijkheid nu verlegde naar het jaar 1991.

1983: Aruba's De-Kolonisatie Accoord: Aruba ging met de al vastgelegde datum in 1981 voor haar onafhankelijkheid voor 1991, naar de Rondetafelconferentie in 1983, en zo kreeg Aruba eindelijk de “Status Aparte” vastgelegd voor 1 januari 1986: tegelijk met de datum voor een nieuwe rechtsorde voor een gemenebest sui generis, voor een nieuwe, moderne Koninkrijk vastgelegd voor: 1 januari, 1996.

De grondwet van Aruba werd op 9 augustus 1985 unaniem aangenomen. Op 12 december werd het zeegebied in een Rijkswet vastgelegd (Staatsblad van het Koninkrijk der Nederlanden 1985, nr. 665; Rijkswet Staatsblad 1985, Nr. 664).


Op 1 januari 1986 werd Aruba afgescheiden van de Nederlandse Antillen en werd het een volkomen zelfstandig en autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden (status aparte): Aruba verkreeg net als Nederland en de Nederlandse Antillen de hoedanigheid van volwaardig land binnen het Koninkrijk.

Uitgaande van het recht op zelfbeschikking van elk der eilanden, aanvaardde men het besluit van Aruba om gebruik te maken van zijn zelfbeschikkingsrecht door definitief te kiezen voor de onafhankelijkheid. Nederland zou voor het verkrijgen van Aruba’s volkenrechtelijke erkenning alle steun verlenen. In 1991 hebben Nederlandse en Arubaanse politici echter alsnog afgezien van de stap naar volledige onafhankelijkheid.

Tegenover het Wilhelminapark (waar Sjoerd nu staat op de foto, met standbeeld wilhelmina op de achtergrond) bevindt zich het Monumento 18 di Maart; op deze datum in 1948 werd door een Arubaanse delegatie onder leiding van Shon A Eman een petitie, getekend door 2147 Arubanen die aandrongen op zelfbeschikking voor het Arubaanse volk, aangeboden aan Hare Majesteit Koningin Juliana tijdens de Ronde Tafel Conferentie van 1948. De namen van alle firmanten zijn in marmer vereeuwigd in de plateaus aan beide zijden van het standbeeld van Shon A Eman, die is afgebeeld met de petitie in de hand...

Op de vooravond van de viering van de herdenking van Aruba's vlag en volklied in 2011, waarbij ook 25 jaar Status Aparte werd herdacht, werd door minister-president Mike Eman een 'eeuwige vlam' voor het monument van zijn vader onthuld.

dit jaar had eea natuurlijk ook een officeel tintje: er worden die dag kransen gelegd bij het monumento 18 di maart;

zo, das wel weer even genoeg historie, volgende keer hopelijk wat beeldmateriaal bij de kiteloop-praatjes...., wij gaan ons weer kostelijk vermaken vandaag, bon dia!

Yeaaaaah: wind, wind en nog eens wind!!!!!

Wat een fantastische week!!!

We kunnen ELKE dag varen, en deze week meer met resp. 7 (rita) en 8 (sjoerd) dan met onze 9 en 10, het waait dus werkelijk van de planeten!!! Hoe heerlijk is dat? JOEOEHOEOE!

En wat dacht je van de voorspelling, waarschijnlijk iets meer 9 en 10 meter, maar dat zijn wel onze favoriete kites dus: JOY AND HAPPINEZZZZZZZZZ...

Boca Grandi is echt onze thuis-spot, het liefst gaan we d'r s'ochtends naar toe en varen we één of twee sessies, totdat we niet meer kunnen... soms zijn we pas om half 3 terug en dan zit er niet altijd meer een avondsessie in, we zijn dan écht te moe, HAHAHAHA, maar wel voldaan.

Vandaag eindelijk het politierapport in hard-copy binnen. Ik heb in het weekend het hele rapport herschreven, nadat we duizend keer zijn langsgeweest en hebben gebeld kregen we een soort vod in handen waar de honden geen brood van lusten... Er stonden data in van 2010, namen waren verkeerd, een veel te hoog bedrag in arubaanse guldens, en als klap op de vuurpijl stond er: ik verklaar aan niemand het recht of de toestemming gegeven te hebben voor het ontvreemden van "dozen fruit", jaja, daar krijgen wij onze camera wel mee vergoed... Slecht stukje plak en knipwerk van onze Arubaanse vrienden van de politie.

Nu we zonder onze Canon (Camera met lens 70-300) zaten, hebben we deze week we een GoPro Hero2 aangeschaft. Ik zeg 'we' maar het verhaal van Sjoerd kan enigszins afwijken, AHUM. Hij was nog aan het nadenken toen ik al riep: we nemen hem, HAHAHA. De prijs was goed (dollarkoers = gunstig) en in Nederland had Sjoerd al weet ik hoeveel offertes aangevraagd, dus vooraf was research genoeg gedaan, ik heb de aankoop alléén maar ingekopt, hihi.

We hebben filmpjes gemaakt met de GoPro Hero 2, het is hier en daar nog wat onwennig, als hij op je board zit denk je alleen maar dat alles goed moet gaan, het moet nog ff gewoon worden, kunnen we weer relaxter varen. Ook hebben we van elkaar (in de zee staand) filmpjes gemaakt, hilarisch. Over iemand heen springen lijkt trouwens makkelijker dan gedacht, je moet voor goed beeld behoorlijk dichtbij afzetten, maar het begin is er. Spannend en leuk!





Als we af en toe een avondsessie hebben gedaan, heb ik niet altijd zin in koken, hoe leuk is het om dan een pizza te eten in "the Renaissance-mall" bij Casa Tua,
écht lekker met die heerlijke huigemaakte pittige pizza-olie, óf een filmpje pakken en daar eten, relaxed.... we hebben al wat leuke films gezien: de topper tot nu toe was "Gone" spannend en gerechtigheid, leuk. Maar ook "Journey 2" (lachuuuh) en "Save House"(veel actie en cool plot) waren geweldig!


En als we wél een (heerlijke) avondsessie hebben gehad, dan is het nog nét vóór het donker gaat worden: inpakken en wegwezen, hieronder een versnelde weergaven:


Vandaag was het aan en uit met de wind, de lucht zag er Hollands uit, van blauw met witte wolkjes tot bijna grijsgroen, dreigend, en daar zat dan veel, heel veel wind bij. Na twee sessies, één met 7 en 8 en twin tip en één sessie met onze skim boards zijn we naar ons chalet gegaan. Daar begon het zoooo ontzettend hard te plensen dat wij ons op ons balkonnetje hebben kunnen douchen met puur regenwater met de oceaan op de achterond, dat was supergaaf!!!
's Middags is het weer heerlijk opgeklaard en hebben we kunnen genieten van het zonnetje en de kabbelende zee voor ons huisje.

Ik heb mij vandaag aangemeld voor "EarthHour" op zaterdag 31 maart 2012 vanaf 20.30uur (jullie tijd): één uur het licht uit voor de aarde. Doe je ook mee? op www.wnf.nl/earthhour vind je info.
Leuk om de aarde een beetje mooier te maken, zie een filmpje door op onderstaande link te klikken:
EarthHour

Punthoofd...

Er zijn verschillende manieren om een punthoofd te krijgen: hier volgen enkele voorbeelden, helaas allen gebaseerd op basis van eigen waarneming:

We zijn vanaf vorige week woensdag al elke dag naar het politiebureau voor het proces verbaal ivm de gestolen auto (joyriding) en de gevolgen ervan, elke dag weer een ander slap excuus. Boos worden heeft geen zin, wij hebben de papieren nodig voor de verzekering voor camera, lenzen en zonnebril. Gevolg: een punthoofd....

Lekker varen met de 7 meter, lekkere golfjes om op af te zetten, alles lukt, totdat... één stuurfoutje en ik ga half draaiend de lucht in, board vliegt af en ik land op mijn zij. Door de flinke wind is mijn board er eerder dan ik dacht en met een flinke vaart tikt ie ff lekker op mijn schedel, die is nu niet meer zo welgevormd, of te wel : een punthoofd....

De man van de airco zou vandaag de airco in de keuken/ kamer maken, die maakt een bizar kabaal, dat zou vanaf de dag dat we aankwamen snel verholpen worden... Nu mogen we er weer achteraan, een soort 'manjana-verhaal' zal het wel worden, ingrediënten voor een punthoofd...

Hoe vaak kun je misgrijpen als je vriend net weer het laatste stukje papier heeft gebruikt, en das prima hoor, MAAR HANG DAN EEN NIEUWE TERUG!!!!!! Een werderkerige ergernis waar al heel wat punthoofden van rond lopen...

Patricia, de schoonmaakster, is weer geweest. Een soap op zich: zie ook het blog van vorig jaar, toen lag ze op de bank te eten en schrok ze zich een hoedje toen we eerder terug kwamen dan verwacht, hahaha. Ze baalde er volgens ons van dat wij er nog waren, want ze wilde nl. tv kijken, ze volgt 'make me a deal', kennelijk populair hier... Dacht ze ook ff een deal met mij te sluiten: schone handdoeken en lakens als zij mocht kijken.... Wat kan mij het schelen als ze kijkt als ze maar goed schoonmaakt :) ze zou zaterdag al komen , maar ineens stond ze me vanochtend wakker te roepen, ik kreeg meteen commentaar: de tafel was te rommelig, de koffie die ze kreeg deugde niet: "this is no coffee, holy mother, throw it away woman", zei ze tegen mij, hahaha. We zijn maar boodschappen gaan doen voordat ik haar met een koekenpan een punthoofd had bezorgt...

Maar er zijn hier zoveel dingen waar je een SUPERblij hoofd van krijgt: de wind, werkelijk perfect, en wat een voorspelling, een écht kitepradijs! We oefenen wat af, moeten soms thuisblijven omdat we spierpijn hebben, an de wind ligt het niet:)
Het heerlijke uit eten bij 'old man at the sea', met je blote voeten op het stand, kabbelend watertje, fakkels en prachtig gedecoreerd met hutjes en soort bedoeïne-tentjes met doeken, prachtig..


Het zwemmen van Lola, soms zomaar in dr eentje voor ons huisje, dan heeft ze er zin in, hartstikke leuk zoals ze gebruik maakt van de omgeving. En Maestro die altijd zorgzaam op de uitkijk staat als zij weer eens 'weg' is. Steeds plonst ze er weer in als ik ga kiten, zoooo ontzettend leuk man. Met Maestro samen rent ze onuitputtelijk met Sjoerd en mij mee. We geneiten dan met z'n vieren volop!


Of wat te denken van onze mega-relaxte siësta's: bijna elke dag s'ochtends en s'avonds kitesessies en tussendoor siësta, voorzien van een lekkere gezonde yoghurtshake met vers fruit, lekker lezen of met de tablet spelen (mail, google+, nu.nl etc), met de doggies spelen, de hangmat hangt er ondertussen weer, nix hoeft, alles mag, yeaaaaahhhhh. Puntgaaf, punt uit!

Wat een pech, auto weg....

Ojojoy wat een dag..

We begonnen heerlijk vroeg met een kitesessie, om 9.45 uur stonden we al op het water... ja met een jetlag is dat wel vroeg, echt wel...

We kwamen onze begische vrienden tegen die hebben ook twee honden, Gina en Bammetje, gezellig, ff bijgekletst en toen snel pompen, lekker het water op: de omstandigheden zijn perfect, yeaaaaaah!

Sjoerd met z'n nieuwe 10 en ik met mn 9 meter, wat een sessie, écht heerlijk!!! Met een grote smile van het water af, ff wat drinken, we hadden dorst na ongeveer 1,5 uur op het water even uitrusten en dan nog een sessie.
op het strand aangekomen de kite neerlaten en toen dacht ik dat Sjoerd mij wilde laten schrikken, ( vind ie leuk) vraagt hij waar is de auto? ik dacht nog jaja dat zal wel, maar ik zag hem echt niet. Sjoerd liep de bosjes in, mar kwam echt niet met de auto de bocht om rijden. langzaam drong het tot mij door: HIJ IS GESTOLEN!!!!, neeeeeeee he.. de auto lag nog vol met anders kite-gear (2 kites en 2 barren, zonnebrillen, slippers, lycra's en onze camera met lenzen. Sjoerd heeft het op een rennen gezet en was ongelofelijk boos, ik ook,maar moest denken, wat te doen? de hondjes verzameld en sjoerd achterna gegaan. Ik heb hem opgevangen en had al bedacht om onze duitse vriend te vragen te helpen. hij heeft de politie gebeld en ons naar het politiebureau gebracht in San Nicolas.

Politiebureau, deel 1:
Daar aangekomen hebben we binnen gewacht, er kwamen politie-autos met sirenes aan en ineens vlogen politieagenten in het bureau en even zo snel,maar dan mét kogelvrije vesten er weer uit. Er was een 'shooting' in Oranjestad, heel vreselijk: er zijn twee verdachten bij omgekomen, zie link: http://www.amigoe.com/aruba/102566-twee-doden-na-schotenwisseling-met-politie

Begrijpelijkerwijs voor ons persoonlijk leed geen ruimte en tijd. Wij zijn door onze duitse vriend naar huis gebracht. Daar het verhuurbedrijf, visa, de reisverzekering gebeld, wat een gedoe allemaal.... en het idee. al onze spullen weg, we waren er goed ziek van.

Vliegveld deel 1:
De buren hadden we al op het strand gezien en zij waren intussen ook weer thuis. Omdat we bij Hertz gehuurd hadden (op het vliegveld) moesten we daar naar toe. De buren hadden ook een huurauto en ik wilde vragen of we deze tegen vergoeding mee mochten nemen. Toevallig moesten ze naar het vliegveld en ik mocht meerijden. daar heb ik de nieuwe huurauto geregeld, pfff, dat was tenminste weer wat...

Politiebureau deel 2:
Met lood in de schoenen terug voor het opmaken van het rapport, hoe lang zou het wel niet gaan duren.... ik had al een 'doom-scenario': ze hebben onze auto gestolen ivm met de schietpartij, bijvoorbeeld als vluchtauto of zo.... maar niets anders was waar... We werden te woord gestaan door Mijnheer Jacobus. Ik vroeg hoe het met hen was na het schietincident en toen begon Sjoerd over de gestolen auto, hij zei: een blauwe chevrolet aveo? wij: ja? ooooh die staat hierachter.... HUH???
Langs de cellenblokken liepen we naar achteren en daar stond ie, behoorlijk beschadigd, lege band en butsen en krassen, klassiek geval van joyriding. Op het eerste oog zat alles in de auto. we kregen hem mee, een politierapport was volgens Jacobus niet nodig.... werkelijk waar, wat een emoties op een rij, bijna nog onwerkelijker dan toen ie weg was...

We moesten naar de benzinepomp om de band op te pompen, toen hebben we alles nog eens goed nagekeken, alles lag erin, of toch niet, SHIT, de camera is weg, ook sjoerd zn zonnebril (die van mij hoefden ze niet) en last but not least onze stroopwafels waren weg!!!!

Politiebureau deel 3:
dus maar weer terug waar meneer Jacobus ons weer te woord stond: kom morgen maar terug is het advies, de computer is te traag en er was die dag al genoeg gebeurd... wordt vervolgd dus, maar wat waren we we voorlopig opgelucht, dit zouden we uitgebreid gaan vieren met een etentje.

Vliegveld deel 2:
Auto teruggebracht, zowel Hertz als wij opgelucht, toen we toch in Oranjestad waren maar meteen boodschappen gedaan bij super food (ff nieuwe bonuskaart aangeschaft, vonden we nu extra nodig, leverde in totaal 9 cent op HAHAHA). Daar zagen we dat een trailer met autos, begeleidt door de politie langskwam, overal kogelgaten in de auto's en gebroken glas, net als in een film... het was dus echt wel heftig geweest...

Nog net voor zonsondergang waren we thuis, hij was prachtig rond en oranje....Alles opgeruimd en ff zitten hoor, gekke constatering dat we helemaal blij zijn met het feit dat alleen onze dure camera incl. lenzen gestolen zijn.. we kunnen onze passie uitvoeren en moeten nog wel ff terug naar het politiebureau en de reisverzekering inschakelen. De emoties hebben toch wat tol geëist, we waren eigenlijk te brak om te eten. Sjoerd heeft ff een frietje gehaald, maar het etentje blijft staan voor als we weer wat fitter zijn.

Zo zie je maar weer, never a dull moment op ons toch nog steeds geliefde en normaal zo vredige Aruba, HAHAHA! En nu slapen als een roos of wakker liggen van de adrenaline, maar in ieder geval weer op naar een super-kite-dagje morgen, x

bon bini aruba 2012!

Olaaaaaaaaaaaaaa we zijn er weer, cas (=thuis in papiaments) yesssss!!!

Hoe fijn is dat, het was een pittig jaartje zowel privé als op het werk... maar nu is alles weer vet relaxed. Heerlijk, weer tijd voor elkaar, de omgeving de sfeer het mooie weer en de lekkere wind.

De doggies hebben zich tijdens de reis voorbeeldig gedragen (Sjoerd ook hoor...), we hebben ze zowel in, als uit het vliegtuig zien gaan en komen, dat was wel een geruststelling. Op de onderste band (ruim onder de passagiers) zie je lola en maestro op de band, zo lijken de benches heel klein, maar de douanier dacht dat we 'beren' bij ons hadden, omdat hij de benches zo groot vond, dussss.... Zij hebben nu al lekker gezwommen en meegerend aan de waterkant toen wij op het water stonden, ze liggen lekker uit te hijgen nu... 30 graden met een winterjas, ik geef het je te doen...

Wij hebben dr al een ochtendsessie op zitten, Sjoerd heeft zn nieuwe 12 getest, ONE BIG SMILE, dus dat zit wel goed. Mijn nieuwe bar zorgt ervoor dat mijn 9 ook weer lekkerder vaart dan ooit! En nu zonder wetsuit voel ik ook pas hoe geweldig mijn nieuwe harnas zit, superrrrrrrrrrrrrrr.

we hebben gisternavond nog ff bij 'get en go' cola, melk en cornflakes kunnen scoren, dus vanochtend konden we lekker met het ruisen van de zee op de achtergrond en een klein briesje in de haren genieten van een heerlijk eenvoudig ontbijtje. Life is GOOD!!!!
Mn moeder is vandaag geopereerd en het is helemaal goed gegaan, dat is fijn hoor, op zo'n afstand is het toch een beetje gek, wat was ik blij dat ik haar sprak. Van Sjoerd zn moeder een berichtje op google+ en Anto en Mari net ff op skype gezien en gesproken, de techniek staat voor niets, zo zie maar: de wereld is klein! maar wij zijn wel heel erg blij dat we aan de andere kant zitten HAHA.

We hebben net ff wat sightseeing gedaan, in onze werkelijk prachtig chevrolet aveo, waar sjoerd al 20 rondjes mee op het vliegveld aan het rijden was omdat hij de uitgang niet kon vinden. hilarisch en maar zwaaien naar elkaar, maar er niet kUnnen komen; welkom sjoerd, in het land der geografisch gehandicapten :)
Maar goed, de boulevard is prachtig opgeknapt, ruim en mooie palmbomen, en een wandelpad, echt waar! Er stonden trouwens nog superveel kleurrijke tentjes als getuige van het carnaval van gisteren.

Breaking news: cultuurbarbaren als wij zijn: normaalgesproken is het proramma voor ons kiten, kiten en nog eens kiten, maarrrrrrrrrrr: we hebben ons voorgenomen om de schatten van dit eiland wat meer te gaan bekijken: nationaal park arikok, de gold mines, de natural pool, devils bridge, een keertje naar het theater als het kan (is niet altijd wat leuks) en de bioscoop (indoor en outdoor) gaat zeker gebeuren. Jaja, heel schokkend, maar wel leuk! Vanaaf eerst ff lekker naar onze favoriete pizzeria, met de huisgemaakte pizza's voorzien van heerlijke pittige olive oil, jammie...

wij gaan ons wel vermaken. we denken aan jullie :)